Bırakıyorum, bu dünya kalsın size.
Aramaz sormaz oldum sizi de, düşüncelerinizi de.
Canıma tak ettiği anda, bilirim gitmesini de.
Katran karası düşüncelerle batmışsınız en dibe.
Kalpleriniz kirli, alışmışsınız kirletmeye de.
Zamanı alıp gömsem içime,
Tekrar dönsem çocukluğuma birdenbire,
Çarpsan bu yalnızlığımı en az on binle,
Gene de etmez yalnızlığım kadar, ağır aksaktır serde.
Gülünecek halleriyle gürlek kahkahalar atıyorlar benim yalnız halime.
Güvendiğin yer ile tükendiğin yer, unutma, dur bu yerlerde.
Seven de bir gün kaybeder kendini yitik kalplerde.
Boşuna uğraşma, dostluk yok, aşkta, kardeşlik de.
İnsanlar insan olmaktan çıkmış bu alemde.
Mertliği arar olduk, insanlığın olabileceği(!) bir yerde.
Ece Keleş
Yorumlar
Yorum Gönder