Duygu Yolu

 Ne de güzel başladı

Yarım kalan tüm hikayeler

Kentin dışından uzak diyarlara yol alan rüyalar gibi

Tekinsiz bir his beliriyor mevsimlerden sonbahar

Unutuluyor yüreğe dokunan sözler 

Ay ışığını örten bulutların titreşen gölgeleri duyargalı

Kara kara yüzler girip çıkıyor gönlüne 

Dağılalım o zaman sigaranın dumanıyla

Zaman zehirleniyor…

Ey gecenin sükunetini rahatsız etmekten korkan duygu

Sessizce akıp geç ömrümden bir tebessüm misali

Yaşlı hatıralar tozlu bir kutuda 

Yaşamın her alanına değiyor

 Ve kaybolan hisler diyarında baş kâtip 

Garip yolcu sokaklardan kopup geliyor kaçışların gürültüsüyle

Yabancı yüzlerde arıyor tanıdık bir duyguyu

Gizleniyor mısralarıma içimdeki varoluşsal hazine

Fark etmiyor kör kalplere değiyor …

Farklı kentler, farklı yüzler ve aynı hisler

Bir yağmur damlasında buluyoruz keşfedilmemiş sesleri

Anlatmak istiyoruz sokaktaki dilenciye 

Çamurlu yağmur sularında bekleneni

Ve kaybediyoruz aynı hızla çocuksu sevincimizi

EDA NUR DUYMAZ